Geotechniki to nauki i inżynieria zajmująca się konstruowaniem budowli ziemnych, fundamentów budynków i prac podziemnych w glebie, wodzie i skałach.
Geotechnika przemysłowa jest nauką stosowaną, która zajmuje się procesami przemysłowymi z udziałem gleby i skał, takimi jak górnictwo czy drążenie tuneli. Termin „geonauka” ma szersze znaczenie, które obejmuje inne nauki, takie jak biologia i chemia. Dyscypliny geologiczne, takie jak geografia fizyczna i geomorfologia, są czasami objęte wspólnym terminem „geologia fizyczna”. Inżynieria geotechniczna to zastosowanie zasad inżynierii lądowej i geologicznej do celów projektowania, budowy i konserwacji konstrukcji posadowionych na dowolnym rodzaju podłoża, w tym skał, piasku, gleby, gliny lub wody. Dziedzina inżynierii, która zajmuje się projektowaniem konstrukcji, aby oprzeć się siłom spowodowanym przez niewyważone podłoże, znana jest jako inżynieria geotechniczna lub geotechnologia. W wielu przypadkach geotechnika staje się częścią fazy konstrukcyjnej projektu, kiedy projektowane są fundamenty.
Zastosowanie geotechniki:
Proces geotechniczny jest stosowany w dziedzinie inżynierii, budownictwa i nauk o ziemi w celu badania i rozwiązywania szerokiego zakresu problemów związanych z zachowaniem się gleb i skał, ich stabilności, a także posadowienia budynków.
Geotechnika jest stosowana przede wszystkim w inżynierii lądowej i budownictwie. Do najważniejszych obszarów należą:
- inżynieria fundamentów (projektowanie fundamentów pod budynki lub konstrukcje);
- mechanika gruntów (projektowanie, budowa i utrzymanie dróg, linii kolejowych i portów);
- tunelowanie (projektowanie, budowa i konserwacja);
- mechanika skał (projektowanie i budowa tuneli skalnych);
- inżynieria przybrzeżna (prace pogłębiarskie).
Geotechnika jest również stosowana w dziedzinach pokrewnych, takich jak ochrona środowiska, badania wód gruntowych i badania górnicze. Ponadto, metody geotechniczne są wykorzystywane w rolnictwie do odwadniania i nawadniania gruntów.
Proces geotechniczny jest stosunkowo młodą dyscypliną. Termin ten został po raz pierwszy użyty w 1942 roku przez Augusta Jansoniusa. Najwcześniejsze użycie tego słowa można prześledzić na rok 1856, kiedy to zostało użyte przez Williama Rankine’a w jego książce „Civil Engineering”.
Na geotechnikę ma wpływ nie tylko geologia, ale również inne dziedziny, takie jak mechanika gruntów, fizyka gruntów, materiałoznawstwo i mechanika inżynierska. Geosyntetyki i geopolimery to dwie gałęzie, które wymagają wiedzy z zakresu geotechniki. Gleby są ważnym materiałem do badania w geotechnice.
W niektórych obszarach inżynierii geotechnicznej (takich jak stabilność zboczy), termin geoinżynieria jest używany w celu rozróżnienia pomiędzy tymi, którzy zajmują się naturalnymi przyczynami i skutkami (geolodzy), a tymi, którzy zajmują się przyczynami i skutkami spowodowanymi przez człowieka (inżynierowie cywilni). Można to uznać za poddziedzinę inżynierii geotechnicznej.
